smak
 
Encyklopedia PWN
smak, zmysł smaku,
zdolność rozpoznawania cech pokarmu za pomocą receptorów (komórek) smakowych wrażliwych na substancje chemiczne rozpuszczone w wodzie.
Występuje już na wczesnych etapach ewolucji zwierząt. U większości zwierząt receptory smakowe występują wewnątrz jamy gębowej lub w jej pobliżu, u owadów także na stopkach przedniej pary odnóży, a u ryb — na skrzelach; u ssaków receptory smakowe znajdują się w kubkach smakowych, rozmieszczonych w błonie śluzowej języka, podniebienia, gardła i krtani; każdy kubek smakowy zawiera kilka komórek receptorowych, kontaktujących się ze śliną i reagujących na rozpuszczone w niej substancje. U człowieka różne komórki smakowe rozróżniają 4 podstawowe smaki: słodki, komórki rozmieszczone najgęściej na czubku języka, gorzki — u nasady języka, słony i kwaśny — na bokach języka; wrażliwość na smaki zależy od temperatury pokarmu (optimum 20–30°C) i indywidualnych właściwości człowieka; rozpoznawanie pokarmów odbywa się na zasadzie zintegrowanych wrażeń smakowo-węchowych. Spośród innych gatunków ssaków wrażliwe na słodycz są świnki morskie, chomiki, króliki, zupełnie niewrażliwe — koty.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia