istnienie, łac. esse,
filoz. to, dzięki czemu określony byt jest czymś realnym;
istnienie
Encyklopedia PWN
termin istnienie w tym znaczeniu wprowadzili w XI w. filozofowie arabscy (arabska filozofia średniowieczna) odróżniający w bycie istnienie od istoty; nowe rozumienie istnienia (do którego nawiązuje się w różnych nurtach tomizmu) wprowadził św. Tomasz z Akwinu; uważał on, że istnienie jest wewnątrz każdego bytu jednostkowego zapoczątkowującym go aktem, który urealnia i aktualizuje istotę jako swoją możność (potencja) oraz powoduje, że byt przejawia się jako jedność, odrębność, realność, dobro, prawda i piękno; wśród różnych typów istnienia św. Tomasz wyróżnił tożsamy z Bogiem Samoistny Akt Istnienia, stanowiący przyczynę sprawczą innych istnień.
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
