dyfraktometr rentgenowski
 
Encyklopedia PWN
dyfraktometr rentgenowski,
urządzenie służące do rejestrowania rentgenowskich obrazów dyfrakcyjnych monokryształów, polikryształów oraz substancji pseudokrystalicznych (np. ciekłych kryształów).
W którym kierunki (kąty odbłysku ϑ) i natężenia I ugiętych wiązek promieniowania rentgenowskiego rejestruje się za pomocą liczników gł. proporcjonalnych oraz detektorów CCD. Istnieją 2 rodzaje dyfraktometrów rentgenowskich: do badania monokryształów i do badania ciał polikrystalicznych. Tzw. czterokołowy dyfraktometr rentgenowski do badania monokryształów służy do uzyskiwania danych do analizy rentgenostrukturalnej. Pomiary dokonywane za pomocą dyfraktometru rentgenowskiego do badania ciał polikrystal. są podstawą rentgenograficznej analizy fazowej. Współczesne dyfraktometry rentgenowskie są wyposażone w komputery sterujące pracą dyfraktometru oraz zbierające uzyskane dane i przeprowadzające ich analizę.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia