sieć odwrotna
Encyklopedia PWN
sieć odwrotną tworzy się prowadząc z dowolnego węzła sieci przestrzennej, przyjętego za początek układu osi współrz., normalne do wszystkich rodzin płaszczyzn sieciowych (hkl); wzdłuż normalnych w odległościach d*(hkl) = n/d(hkl) od punktu 000 (n — liczba całkowita), umieszcza się węzły; węzły te układają się periodycznie w przestrzeni tworząc trójwymiarową s.o.; tak więc płaszczyznom sieciowym hkl sieci przestrzennej odpowiadają w sieci odwrotnej węzły o wskaźnikach: nh nk nl; sieć odwrotna ułatwia interpretację obrazów dyfrakcyjnych uzyskiwanych metodami krystalografii rentgenowskiej, elektronografii, neutronografii; stosuje się ją również w teorii pasmowej ciał stałych do opisywania ruchu elektronów w polu krystalicznym.
