rentgenograficzna analiza fazowa

rentgenograficzna analiza fazowa,

metoda jakościowego i ilościowego określania składu fazowego ciał polikrystal.

wykorzystująca dyfrakcję promieni rentgenowskich na sieciach krystal. (dyfrakcja fal); podstawą rentgenograficznej analizy fazowej są dane doświadczalne, uzyskane za pomocą dyfraktometru rentgenowskiego lub metodą Debye’a–Scherrera–Hulla i jej tzw. odmian ogniskujących; istotą metody jest fakt, że każda substancja, oddziałując z promieniowaniem rentgenowskim, daje inny obraz dyfrakcyjny (dyfraktogram lub rentgenogram); rentgenograficzna analiza fazowa pozwala identyfikować (przy użyciu tzw. rentgenograficznych wzorców liczbowych) ciała krystal. w takiej postaci, w jakiej występują w badanym preparacie; pozwala np. odróżnić minerał dolomit MgCa(CO₃)₂ od mieszaniny magnezytu MgCO₃ i kalcytu CaCO₃ lub odmiany polimorficzne SiO₂, tj. kwarc α od kwarcu β, krystobalitu lub trydymitu.