dobro

dobro, gr. agathón, łac. bonum,

określenie abstrakcyjnego bytu, stanu, własności rzeczy lub rzeczy własność tę posiadającej, wartości pozytywnej (instrumentalnej lub wewnętrznej), zachowania, postawy lub celów, które są pożądane, godne zabiegów i wyboru z jakiegoś powodu lub też dlatego, że są cenne same w sobie.

Dobro jest przeciwieństwem zła; dobro moralne — podstawowe pojęcie etyki, oznaczające wszystko to, co realizuje przyjęty ideał moralności lub stanowi najwyższy cel moralnego postępowania (za dobro najwyższe, tzw. summum bonum, uważano np. przyjemność, szczęście, cnotę itp.). W historii filozofii dokonywano wielu klasyfikacji dóbr; wyróżniano zwłaszcza: dobra materialne i duchowe; dobra hedoniczne (przyjemności), witalne (życie, zdrowie itp.) oraz dobra kulturalne, wśród których rozróżnia się następnie dobra estetyczne itp.; dobra będące celem samym w sobie i dobra instrumentalne, stanowiące środki do osiągnięcia określonego innego dobra; ponadto rozróżnia się dobra ekonomiczne i tzw. dobra wolne.