brak

brak,

filoz. nieobecność w rzeczy tego, co jej z natury przynależy;

pojęcie „brak” jest wykorzystywane do wyjaśnienia, czym jest zło (pojmowane właśnie jako brak bytu i dobra); w arystotelesowskiej filozofii przyrody (hylemorfizm) brak jest uznawany za jedną z zasad stawania się (rzecz może stać się inna, jeśli jej materii brakuje jeszcze formy, którą jest zdolna nadać jej sprawcza przyczyna).