argumentacja
 
Encyklopedia PWN
argumentacja
[łac.],
filoz., log. zespół przytoczonych argumentów; uzasadnianie, dowodzenie tez;
właściwa argumentacja opiera się na argumentach rzeczowych (ad rem), czyli wnioskowaniach, lub użytych w nich przesłankach związanych logicznie z tezą, do której chce się przekonać słuchaczy; w dyskusji często jest stosowana argumentacja niewłaściwa (tzw. chwyty erystyczne), polegająca na m.in.: odwoływaniu się do słuchaczy dyskusji w celu ich pozyskania (argumentum ad auditorem), grożeniu przemocą (argumentum ad baculum), wytoczeniu przeciwko oponentowi zarzutów natury osobistej (argumentum ad personam), odwoływaniu się do argumentów nierzeczowych, mających jedynie wartość emocjonalną (argumentum ad populum), powoływanie się, w celu obrony własnej tezy, na autorytet uznawany przez oponenta (argumentum ad verecundiam), wykorzystywaniu niewiedzy (argumentum ad ignorantiam), powoływaniu się na zdrowy rozsądek (argumentum ad iudicium).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia