Portugalia. Polityka społeczna.

Portugalia. Polityka społeczna.

Realizowana przez rząd obejmuje zabezpieczenie społeczne, ochronę zdrowia i politykę oświatową.

Zabezpieczenie społeczne.

Zasiłki rodzinne, renty starcze, inwalidzkie i dla weteranów, emerytury oraz ustawowa płaca minim. są corocznie rewaloryzowane i pozostają pod kontrolą Sekretariatu Stanu ds. Zabezpieczenia Społ.; 1989 wprowadzono nowy system ubezpieczeń społ. na wypadek bezrobocia — 1993 zasiłek otrzymywało ok. 69% bezrobotnych; są także przydzielane zasiłki chorobowe i macierzyńskie.

Opieka zdrowotna.

W 1990 Zgromadzenie Republiki uchwaliło nową ustawę o podstawowej opiece zdrowotnej, m.in. dopuszczającą prywatną praktykę lekarską; 1998 w Portugalii było ok. 40 tys. łóżek szpitalnych; 1996 nakłady państwa na ochronę zdrowia wyniosły 7,8% budżetu.

Polityka oświatowa.

Jest realizowana na wszystkich szczeblach zarówno przez instytucje państw., jak i prywatne. Edukacja przedszkolna od 3. do 6. roku życia nie jest obowiązkowa, choć wolna od opłat; nauka w szkołach podstawowych jest obowiązkowa i trwa 9 lat, od 6. do 15. roku życia; w szkołach publicznych jest bezpłatna i podzielona na 3 cykle: 4-letni, 2-letni i 3-letni; uczniowie powyżej 14. roku życia uczestniczą w kursach uzupełniających w klasach dziennych i wieczorowych; nieobowiązkowe nauczanie w szkole średniej trwa 3 lata, a ostatni rok jest podzielony na 2 kierunki: przygotowujący do studiów uniwersyteckich i zawodowy. Naukę w szkołach zaw. można rozpocząć już po ukończeniu szkoły podstawowej i trwa ona w technikach 3 lata, a na kursach zaw. — 1 lub pół roku; nakłady państwa na oświatę 1995 stanowiły 5,4% budżetu.