Nowa Zelandia. Polityka społeczna

Nowa Zelandia. Polityka społeczna.

Realizowana przez rząd obejmuje system zabezpieczenia społ., ochronę zdrowia oraz politykę oświatową. System zabezpieczenia społecznego, finansowany z podatków, zapewnia emerytury dla ludzi starych, zasiłki dla bezrobotnych, dla rodziców samotnie wychowujących dzieci oraz dla inwalidów. Rząd Nowej Zelandii uczestniczy w ONZ-owskim programie pracy socjalnej z dziećmi i rodzinami. Nakłady na zabezpieczenie społ. w roku budżetowym 1998/99 stanowiły 39,2% wydatków budżetowych. Opieka zdrowotna. Istnieje sieć publicznych i prywatnych placówek służby zdrowia. W 1998 w publicznych szpitalach było 14 298 łóżek, a w prywatnych 15 984. Wydatki na ochronę zdrowia w r. budżetowym 1998/99 wyniosły 18,3%. Polityka oświatowa. W Nowej Zelandii istnieją szkoły publiczne i prywatne. Działa także sieć szkół korespondencyjnych przeznaczonych dla dzieci z odległych regionów oraz dla dzieci specjalnej troski, wymagających indywidualnego toku nauczania. Nauka w szkołach publicznych jest bezpłatna i obowiązkowa dla dzieci w wieku 6–15 lat. Cykl nauczania w szkole podstawowej obejmuje dzieci w wieku 5–11 lat i można go kontynuować w szkole średniej. Na oświatę przeznacza się 6,7% wydatków PKB.