Norwegia. Polityka społeczna
 
Encyklopedia PWN
Norwegia. Polityka społeczna.
Realizowana w Norwegii polityka społ. obejmuje zabezpieczenie społ., ochronę zdrowia i politykę oświatową. W ramach systemu zabezpieczenia społecznego działa obowiązkowy Nar. System Rent i Emerytur zapewniający świadczenia ludziom starym, wdowom i wdowcom oraz dzieciom; jest on finansowany z obowiązkowych składek osób uprawnionych do tych świadczeń, składek pracodawców oraz subwencji władz lokalnych i centralnych; system ten przewiduje podstawową stawkę emerytury, renty lub zasiłku, niezależną od wcześniejszych dochodów czy zarobków. W 1999 nakłady na zabezpieczenie społ. wynosiły 38% wydatków budżetowych. Opieka zdrowotna. W 1998 Norwegia dysponowała 21 287 łóżkami szpitalnymi. W 1999 nakłady na ochronę zdrowia stanowiły 16% wydatków budżetowych. Polityka oświatowa. Nauka jest obowiązkowa między 6. i 16. rokiem życia; kształcenie w zakresie podstawowym odbywa się w cyklach: 6-letnim na niższym poziomie (barneskolen) dla dzieci w wieku 7–13 lat i 3-letnim wyższym (ungdomskolen) od 13. roku życia; cykl nauczania w szkole średniej trwa 1–3 lat; ukończenie 3-letniej szkoły średniej upoważnia do podjęcia studiów. Na oświatę przeznacza się 8,3% PKB.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia