Instytut Gospodarstwa Społecznego (IGS),
instytut badań społecznych,
Instytut Gospodarstwa Społecznego
Encyklopedia PWN
założony 1920, z siedzibą w Warszawie; początkowo działał jako sekcja Towarzystwa Ekonomistów i Statystyków, od 1926 jako stowarzyszenie społeczne, którego członkami byli uczeni (m.in.: M. Breit, J. Hochfeld, K. Krzeczkowski, L. Krzywicki, O. Lange, L. Landau, E. i T. Szturm de Sztrem, S. Szulc), działacze społeczne oraz instytucje i organizacje (m.in. związki zawodowe, ubezpieczalnie, organizacje spółdzielcze, zarządy miejskie); przez swoich członkó IGS był powiązany z ruchem robotniczym i z radykalnym skrzydłem ruchu ludowego; IGS specjalizował się m.in. w badaniach nad warunkami życia pracujących, bezrobociem, problemami mieszkalnictwa; 1921–39 kierownikiem IGS był L. Krzywicki; główne publikacje: F. Młynarski Walka o naprawę skarbu (1923), Pamiętniki bezrobotnych (1933), Pamiętniki chłopów (t. 1–2 1935–36), Pamiętniki emigrantów (t. 1–2 1939), M. Kalecki Płace nominalne i realne 1939); 1939–44 działał w konspiracji; od 1957 pod tą nazwą działa instytut uczelniany SGH (dawniej SGPiS), zajmujący się badaniami naukowymi z zakresu polityki społecznej.
