Landau Ludwik Maurycy, ur. 31 V 1902, Tomaszów (Mazowiecki), zm. 29 II 1944 (data zaginięcia), Warszawa,
ekonomista, statystyk; badacz stosunków społecznych w II Rzeczypospolitej.
Landau Ludwik Maurycy
Encyklopedia PWN
Pracę naukową prowadził w GUS, Instytucie Badania Koniunktur Gospodarczych i Cen, od 1933 — w Instytucie Gospodarstwa Społecznego, gdzie był inicjatorem i współautorem wielu badań (także w okresie okupacji niemieckiej, gdy IGS działał w konspiracji); badacz warunków bytu ludności (Płace w Polsce w związku z rozwojem gospodarczym 1933, Dochody z pracy najemnej w 1929 1934, Bezrobocie i stopa życiowa ludności dzielnic robotniczych Warszawy 1936, Młodzież sięga po pracę 1938, wspólnie z H. Kołodziejskim, K. Korniłowiczem, E. Strzeleckim, Bezrobocie wśród chłopów 1939, wspólnie z J. Pańskim, E. Strzeleckim), problemów dochodu narodowego — wspólnie z M. Kaleckim, opracował szacunki podziału dochodu wg podstawowych klas społecznych (W sprawie problematyki obliczeń dochodu społecznego, w: „Ekonomista” 1930, Szacunek dochodu społecznego w r. 1929 1934, Dochód społeczny w r. 1933 i podstawy badań periodycznych nad zmianami dochodu 1935), struktury społecznej i gospodarczej Polski; zajmował się także metodologią badań statystycznych; podczas wojny pisał Kronikę z lat wojny i okupacji (t. 1–3 1962–63), współredagował program gospodarczy PPS, a w ramach BIP KG AK opracowywał okresowe sprawozdania o sytuacji gospodarczej Polski i Niemiec; 1940–42 redaktor pisma WRN „Kronika Okupacji”; 1944 aresztowany przez gestapo, zaginął bez wieści.
