Australia. Warunki naturalne. Ukształtowanie powierzchni
 
Encyklopedia PWN
Australia. Warunki naturalne. Ukształtowanie powierzchni.
Australia jest słabo rozczłonkowana, jedynie 2 zatoki (Karpentaria i Wielka Australijska) wcinają się w głąb lądu; długość linii brzegowej 33,5 tysiąca km (z Tasmanią 36,7 tysiąca km); wybrzeża trudno dostępne, niskie bagniste na północy, riasowe na północnym zachodzie i wschodzie, klifowe na południu; wzdłuż północno-wschodniego wybrzeża ciągnie się Wielka Rafa Koralowa (długość ponad 2000 km); główne półwyspy: Jork i Eyre’a, największe wyspy: Tasmania, Kangura, Bathurst, Melville’a, Groote Eylandt. Średnia wysokość ok. 300 m (najbardziej równinny kontynent Ziemi), ok. 87% powierzchni poniżej 500 m, zaledwie 0,5% powyżej 1000 m; najwyższy szczyt Góra Kościuszki (2228 m), najniżej położone jezioro Eyre (16 m p.p.m.). 2/3 powierzchni zajmuje Wyżyna Zachodnia (wysokość 300–600 m) z rozległymi pustyniami (Wielka Piaszczysta, Gibsona i Wielka Wiktorii) i górami ostańcowymi; aluwialna Nizina Środkowoaustralijska pocięta gęstą siecią okresowo płynących cieków (zwanych creeks), z depresją jeziora Eyre w południowej części; wzdłuż wschodniego wybrzeża (także na Tasmanii) Wielkie Góry Wododziałowe, opadające stromo ku nizinie nadbrzeżnej (szerokość od kilku do 100 km).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kościuszki, Góra (Australia)fot. K. Gardyna/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Nowa Południowa Walia, Park Narodowy Góry Kościuszki (Australia)fot. A. Guranowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia