wektorami
Encyklopedia PWN
teoria opisująca ciągłe (II rodzaju) przejścia fazowe (przemiana fazowa);
wielkości charakteryzujące rozkład źródeł pola fizycznego;
miara sił wewn. powstających w ciele odkształcanym pod wpływem obciążenia zewn., oddziaływania temperatury (n. cieplne), obróbki cieplnej (np. n. hartownicze), procesu krzepnięcia (n. odlewnicze) i in. oddziaływań zewn. (odkształceń plast., połączeń skurczowych).
mat. nierówność orzekająca, iż w dowolnej przestrzeni wektorowej wartość bezwzględna iloczynu skalarnego 2 wektorów nie przekracza iloczynu norm tych wektorów.
niezmiennik, inwariant,
mat. ogólne pojęcie będące podstawą wielu działów matematyki — n. jest np. liczba (funkcja, klasa funkcji) nie zmieniająca się pod działaniem funkcji określonego typu, np. grupy przekształceń;
optymalizacja wektorowa, optymalizacja wielokryterialna, polioptymalizacja,
autom. wyznaczanie najlepszego rozwiązania problemu przy spełnieniu wielu kryteriów traktowanych jako wektory;
