sum
Encyklopedia PWN
mat. jedna z metod teorii błędów (najczęściej stosowana), służąca do wyznaczania wartości nieznanych wielkości na podstawie wyników pomiarów obciążonych błędami losowymi;
mat. pojęcie z zakresu topologii: n. przestrzeni X nazywa się przekształcenie ciągłe p przestrzeni Y na X, takie że dla każdego punktu x ∈ X istnieje jego otoczenie otwarte U, którego przeciwobraz przy p jest sumą rozłącznych otwartych podzbiorów Y, przy czym p każdy z tych podzbiorów przekształca homeomorficznie na U (homeomorfizm);
namagnesowanie, magnetyzacja, polaryzacja magnetyczna, natężenie namagnesowania, 
,
wektorowa wielkość fiz., stosunek całkowitego momentu magnet. ciała (dipolowy moment magnetyczny) do objętości ciała;
,
naprężenia powstające w odlewach podczas stygnięcia w formie odlewniczej;
niedobór masy, deficyt masy,
fiz. różnica między sumą mas poszczególnych składników układu fiz. a masą tego układu;
nagroda ustanowiona na mocy testamentu A.B. Nobla, datowanego 27 XI 1895, sporządzonego na rok przed śmiercią fundatora.
