reformowanego
Encyklopedia PWN
brat Hieronima, bratanek Jana prymasa, działacz reformacyjny, teolog;
niem. teolog i filozof, duchowny ewangelicko-reformowany;
duchowny ewangelicko-reformowany;
bracia polscy, arianie,
wspólnota rel., która 1562–65 wyodrębniła się z Kościoła ewangelicko-reformowanego jako tzw. zbór mniejszy, tworząc najbardziej radykalny odłam reformacji w Polsce.
dysydenci
religiozn. innowiercy, różnowiercy, odstępcy od panującego Kościoła;
[łac. dissideo ‘być oddzielonym’, dissidens, dissidentis ‘nie zgadzający się’],
Kościół powołany do życia 1817 z rozkazu króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III jako unia dwóch gł. wyznań protest.: luterańskiego i reformowanego;
