Łaski Jan
 
Encyklopedia PWN
Łaski Jan, ur. III 1456, Łask(?), zm. 19 V 1531, Kalisz,
stryj Hieronima i Jana, kanclerz wielki koronny, arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski, polityk, dyplomata;
od 1490 sekr. król., 1502–03 sekr. w. kor., od 1508 koadiutor arcybiskupa lwow.; arcybiskup gnieźnieński od 1510; zaufany współpracownik Aleksandra Jagiellończyka; jeden z przywódców szlachty wielkopol. podczas ruchu egzekucyjnego; zwolennik opodatkowania duchowieństwa na rzecz państwa; walczył o przyłączenie całego Pomorza i Mazowsza do Korony, przeciwnik Habsburgów i Krzyżaków; z inicjatywy Ł. sporządzono zbiór statutów i przywilejów Commune incliti Poloniae regni privilegium, tzw. Statut Łaskiego (1506); znajduje się w nim najdawniejszy, drukowany tekst Bogurodzicy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia