płaski
Encyklopedia PWN
mat. zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu O (zwanego środkiem koła) jest mniejsza lub równa danej liczbie dodatniej r (zwanej promieniem koła);
drukarz niemiecki;
rodzaj tkanki łącznej tworzącej szkielet kręgowców, u niektórych także pancerz.
kras, krasowienie, procesy krasowe,
procesy rozpuszczania skał (wapieni, dolomitów, gipsów, soli kamiennej) przez wody powierzchniowe i podziemne, prowadzące do rozwoju podziemnej cyrkulacji wód i powstania charakterystycznych form powierzchni Ziemi, zwanych formami krasowymi.
kryształ
ciało w stałym stanie skupienia, o prawidłowej budowie wewnętrznej, ograniczone naturalnymi płaskimi ścianami, tworzącymi wypukły wielościan (krystalograficzne postacie).
[gr. krýstallos],
kultywator
narzędzie roln., konne lub ciągnikowe (zawieszane lub przyczepiane) służące do spulchniania i kruszenia zaoranej i zleżałej gleby, spulchniania ścierniska w celu zasiania poplonów, niszczenia darni na polu (co ułatwia orkę), mieszania nawozów mineralnych z glebą i in. prac doprawiających;
[ang. < średniow. łacina cultivo ‘uprawiam’],
