płaski
Encyklopedia PWN
jednostka kąta płaskiego do stosowania w geodezji;
dział informatyki zajmujący się tworzeniem obrazów obiektów rzeczywistych i wyimaginowanych.
gujot, guyot,
góra podwodna o stromych stokach i płaskim wierzchołku, powstała w wyniku zrównania przez abrazję mor. nadwodnej części stożka wulkanicznego, a następnie pogrążenia jego podstawy w głąb oceanu;
mat. twierdzenia podające proste sposoby obliczania pól powierzchni i objętości brył obrotowych:
jezioro rynnowe na Pojezierzu Iławskim, w dorzeczu Drwęcy, w woj. warmińsko-mazurskim, na północ od Iławy, na wys. 100 m, w Parku Krajobrazowym Pojezierze Iławskie;
kąt, kąt płaski niezorientowany, kąt płaski,
mat. część płaszczyzny ograniczona 2 półprostymi o wspólnym początku; półproste te nazywa się ramionami kąta, a ich początek — wierzchołkiem;
