przystosowanie
Encyklopedia PWN
rytmy biologiczne, biorytmy,
cykliczne nasilanie się i zmniejszanie procesów życiowych organizmów, będące wyrazem ich przystosowania do zdarzeń w środowisku;
samopylność, autogamia,
bot. zdolność do tworzenia nasion w wyniku zapylenia własnym pyłkiem, niekiedy związana z odpowiednim przystosowaniem ewolucyjnym dotyczącym budowy kwiatu lub biologii kwitnienia;
całokształt procesów ewolucyjnych, które doprowadziły przez długofalowe zmiany genetyczne do przekształcenia się form przedludzkich w formy człowieka współczesnego (Homo sapiens), którego historia rodowa (i rodziny człowiekowatych) jest ciągle przedmiotem badań i szerokich dyskusji naukowych.
bot. zbiorowa nazwa komórek (martwych) przystosowanych do przewodzenia wody, ze zdrewniałą wtórną ścianą, wykształconą w postaci listw lub pokładu zaopatrzonego w lejkowate jamki;
gady wyodrębniły się z karbońskich płazów, pokrewnych antrakozaurom i diadektomorfom (Diadectomorpha, np. Limnoscelis), wykazujących już wiele gadzich cech szkieletu, zwłaszcza osiowego, stąd niektóre z nich bywały zaliczane do tzw. kotylozaurów, uważanych niegdyś za najprymitywniejsze gady.
płazy bezogonowe, Anura,
rząd płazów
