przystosowanie
Encyklopedia PWN
aklimacja
fizjol. przystosowanie się fizjologicznych mechanizmów regulacyjnych organizmu do konkretnego, najczęściej krótko działającego czynnika środowiskowego;
[gr.],
aklimatyzacja
całokształt procesów fizjol., biochem. i zmian morfologicznych będących wyrazem zdolności przystosowania się organizmu roślinnego lub zwierzęcego do zmieniających się warunków środowiska, gł. warunków klimatycznych;
[łac. ad ‘do’, clima, ˜atis ‘klimat’ < gr. klíma],
obszar, na którym prowadzi się prace hodowlane nad przystosowaniem do nowych warunków środowiska roślin pochodzących z różnych rejonów glebowych i klimatycznych.
akomodacja
teol. metoda działalności misyjnej Kościoła katolickego;
[łac. accomodatio ‘przystosowanie’],
fizjol. zdolność dostosowania układu opt. oka do ostrego widzenia przedmiotów znajdujących się w różnej odległości od patrzącego — między tzw. punktem bliży i punktem dali;
akwanautyka
badania nad możliwością przystosowania człowieka do długotrwałego przebywania i pracy pod wodą;
[łac. aqua ‘woda’, gr. nautikḗ ‘sztuka żeglarska’],
