akomodacja
 
Encyklopedia PWN
akomodacja
[łac. accomodatio ‘przystosowanie’],
nastawność oka,
fizjol. zdolność dostosowania układu opt. oka do ostrego widzenia przedmiotów znajdujących się w różnej odległości od patrzącego — między tzw. punktem bliży i punktem dali;
promienie światła biegnące od przedmiotów leżących w znacznej odległości od oka są prawie równoległe i skupiają się na siatkówce oka — obraz jest wtedy ostry; promienie biegnące od przedmiotów bliższych skupiają się poza siatkówką i obraz jest zamazany; w celu nastawienia oka następuje odruchowy skurcz mięśni akomodacyjnych oka, w następstwie czego soczewka przyjmuje kształt bardziej wypukły, co zwiększa jej zdolność skupiającą promieni, które dają wtedy ostry obraz na siatkówce.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia