samopylność

samopylność, autogamia,

bot. zdolność do tworzenia nasion w wyniku zapylenia własnym pyłkiem, niekiedy związana z odpowiednim przystosowaniem ewolucyjnym dotyczącym budowy kwiatu lub biologii kwitnienia;

występuje u wielu gat. roślin, np. u pszenicy, ziemniaka; szczególnym przystosowaniem do samopylności jest tzw. klejstogamia, tj. wytwarzanie kwiatów, które się nie otwierają i muszą być zapylane własnym pyłkiem, np. u jasnoty różowej.