przestrzenią włóknistą
Encyklopedia PWN
mat. przestrzeń E w rozwłóknieniu p: E → B (czasem zw. też przestrzenią totalną rozwłóknienia); niekiedy p.w. nazywa się też samo rozwłóknienie p (w tym przypadku jest też używany termin wiązka);
topologia
mat.:
[gr. tópos ‘miejsce’, ‘okolica’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
geometria
dyscyplina nauki zajmująca się badaniem figur, tj. fragmentów rozmaitych przestrzeni.
[gr. gḗ ‘ziemia’, metréō ‘mierzę’],
mat. przekształcenie ciągłe p przestrzeni topologicznej E, zw. przestrzenią włóknistą, na przestrzeń topologiczną B, zw. przestrzenią bazową, wraz z ustaloną przestrzenią topologiczną W, zw. włóknem, takie że istnieją: pokrycie otwarte {Ut}t ∈ T przestrzeni B oraz rodzina homeomorfizmów ht: Ut × W → p–1(Ut) spełniających warunek p ∘ ht (u, w) = u.
mat. dla przestrzeni wektorowych U i V — przestrzeń wektorowa oznaczana symbolem U ⊗ V wraz z odwzorowaniem dwuliniowym t: U × V → U ⊗ V, posiadająca własność jednoznacznej uniwersalnej faktoryzacji (dla dowolnej przestrzeni wektorowej W i dowolnego odwzorowania ϕ: U × V → W istnieje dokładnie jedno odwzorowanie liniowe ρ: U ⊗ V → W spełniające warunek ϕ = ρ ⊗ t);
mat. uogólnienie takich pojęć, jak: skalar, wektor, forma różniczkowa, tensor, koneksja;
