pionowe
Encyklopedia PWN
termin odnoszony do wielu koncepcji wysuniętych w trakcie rozwoju nauk geologicznych, dotyczących genezy i ewolucji wielkich struktur geologicznych, takich jak kontynenty, oceany, orogeny lub baseny sedymentacyjne;
dział techniki obejmujący całokształt procesów związanych z wydobywaniem z ziemi kopalin użytecznych, ich przeróbką (wzbogacanie kopaliny) w celu racjonalnego wykorzystania i dostosowania do potrzeb użytkowników; również dział gospodarki.
naukozn. jedna z charakterystycznych cech procesu zw. rewolucją naukowo-techniczną, dokonującego się w nauce i technice od 2. poł. XX w.
katetometr
przyrząd do zdalnego mierzenia pionowych odległości lub przesunięć;
[gr. káthetos ‘pionowy’, metréō ‘mierzę’],
końcowa faza lotu statku powietrznego, aż do zatrzymania się na ziemi;