dźwignica
 
Encyklopedia PWN
dźwignica,
maszyna robocza pracująca ruchem przerywanym (w przeciwieństwie do przenośnika), służąca do przemieszczania na ograniczone odległości różnorodnych ładunków (transport bliski) w obrębie danego ośrodka w związku z procesem technol. (np. zakładu wytwórczego, placu budowy) lub usługami przeładunkowymi (składy, magazyny);
Przerywane ruchy robocze dźwignicy wynikają z potrzeby pobierania, przenoszenia i zwalniania kolejnych ładunków. Charakterystycznymi częściami dźwignicy są: konstrukcja nośna, przejmująca wszystkie obciążenia, i mechanizm przemieszczania ładunku (napędzany silnikiem elektr. lub rzadziej ręcznie). Podstawowym ruchem roboczym dźwignicy jest podnoszenie (dźwiganie) i opuszczanie ładunku (nosiwa), inne mechanizmy (np. jazdy) i przynależne im części konstrukcji, takie jak: wózki, pomosty, bramy, mosty i obrotowe wysięgnice służą do przemieszczania nosiwa wzdłuż linii prostych lub po łuku, zależnie od potrzeb transportowych lub możliwości technologicznych. Do uchwycenia nosiwa służą: haki, zawiesia, chwytaki, chwytnie, chwytniki elektromagnetyczne, pojemniki, palety, platformy, kubły, kabiny itp. Dźwignicę cechuje różnorodność form konstrukcyjnych. Do podnoszenia i rzadziej przemieszczania ładunków stosuje się dźwigniki (śrubowe, zębatkowe, tłokowe) oraz cięgniki (wciągarki, wciągniki — podwieszone wciągarki, dźwigi, przyciągarki i wodzarki). Do przemieszczania ładunków po torach i jezdniach zakładów pracy służą wózki widłowe. Rozbudowane dźwignice, np. suwnice, żurawie, dź. linotorowe, oprócz mechanizmu podnoszenia mogą mieć inne, bardzo różnorodne mechanizmy i konstrukcje zwiększające ich możliwości ruchowe.
Bibliografia
K. Pawlicki Transport w przedsiębiorstwie. Maszyny i urządzenia, Warszawa 1996.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia