piekarskie
Encyklopedia PWN
inkunabulistyka
gałąź księgoznawstwa hist. badająca książki drukowane w Europie w XV w. (inkunabuł), w szerszym znaczeniu także historia drukarstwa i drukarzy w tym stuleciu.
[łac.],
substancja w postaci proszku o barwie kremowobiałej do jasnobrązowej, bez zapachu, otrzymywana z wysuszonych, czerwonych glonów mor. (krasnorostów) występujących w północnym Atlantyku (z rodzajów: chrząstnica i gigartyna) oraz alg bałtyckich (Furcellaria fastigiata), stosowana jako substancja żelująca, zagęstnik i stabilizator produktów spoż. (galaretki, mętne napoje owocowe, jogurty, serki, twarogi, napoje mleczne, śmietanki, majonezy, produkty smażone, wyroby piekarskie, mięsne, rybne i in.); dawka żelująca wynosi 1%;
zakład rzemieślniczy lub przem. produkujący pieczywo;
rozmnożona kultura drobnoustrojów fermentacji mlekowej, stosowana w przemyśle spoż.;
dziedzina wiedzy i działalności prakt. obejmująca zasady opisywania dokumentów w celu ich identyfikacji (zasady opisu bibliograficznego) oraz problemy tworzenia i użytkowania zbiorów informacji bibliograficznej;
bibliologia
nauka o książce, księgoznawstwo, dyscyplina humanist., której przedmiotem jest książka jako obiekt materialny i środek przekazu myśli ludzkiej.
[gr. biblíon ‘książka’, lógos ‘słowo’,‘nauka’],
