bibliografia
 
Encyklopedia PWN
bibliografia,
dziedzina wiedzy i działalności prakt. obejmująca zasady opisywania dokumentów w celu ich identyfikacji (zasady opisu bibliograficznego) oraz problemy tworzenia i użytkowania zbiorów informacji bibliograficznej;
od poł. XVII w. pojawiały się rozważania teoret. oraz próby określenia miejsca b. wśród dyscyplin i działań praktycznych związanych z książką (bibliologia). Pogląd na przedmiot i zadania b. ciągle nie jest jednolity; jest ona najczęściej traktowana jako dziedzina interdyscyplinarna, korzystająca z dorobku bibliologii, komunikacji społ., dokumentacji i informacji nauk. oraz informatyki i ulokowana na ich pograniczu, a terminowi „bibliografia” zarówno w piśmiennictwie pol., jak i zagranicznym odpowiada po kilka znaczeń. W Polsce twórcami teorii b. byli J. Lelewel i A. Bohatkiewicz; teorią i metodyką b. zajmowali się, szczególnie w okresie międzywojennym, A. Łysakowski, K. Piekarski, M. Rulikowski, S. Vrtel-Wierczyński. Teoria i historia b. są wg różnych koncepcji składnikami bibliologii i bibliotekoznawstwa, a w niektórych krajach mają status względnie samodzielnej dyscypliny.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia