karagen

karagen,

substancja w postaci proszku o barwie kremowobiałej do jasnobrązowej, bez zapachu, otrzymywana z wysuszonych, czerwonych glonów mor. (krasnorostów) występujących w północnym Atlantyku (z rodzajów: chrząstnica i gigartyna) oraz alg bałtyckich (Furcellaria fastigiata), stosowana jako substancja żelująca, zagęstnik i stabilizator produktów spoż. (galaretki, mętne napoje owocowe, jogurty, serki, twarogi, napoje mleczne, śmietanki, majonezy, produkty smażone, wyroby piekarskie, mięsne, rybne i in.); dawka żelująca wynosi 1%;

zawiera ok. 50% galaktozy i anhydrogalaktozy, 25% siarczanów, 2% białek, 12% wody, sole miner.; używany w lecznictwie (jako środek powlekający), w przemyśle spoż. (do galaret, dżemów niskocukrowych, też jako emulgator), włók. i papierniczym.