bibliologia
 
Encyklopedia PWN
bibliologia
[gr. biblíon ‘książka’, lógos ‘słowo’,‘nauka’],
nauka o książce, księgoznawstwo, dyscyplina humanist., której przedmiotem jest książka jako obiekt materialny i środek przekazu myśli ludzkiej.
Zajmująca się książką od czasów najdawniejszych, problemami jej tworzenia, obiegiem i odbiorem (m.in. procesami, instytucjami); obejmuje dyscypliny szczegółowe, m.in.: historię książki, bibliografię, edytorstwo, księgarstwo, bibliotekoznawstwo, czytelnictwo; wypracowała własne metody: bibliograficzną, typograficzną i proweniencyjną. Problematyką bibliolog. zajmowano się w ramach nauk filol. i hist.; podstawą do wyodrębnienia bobliologii stała się praca É.G. Peignota Dictionnaire raisonné de bibliologie... (t. 1–2 1802); od XIX w. bobliologia rozwijała się gł. w ramach bibliotekoznawstwa i bibliografii; teoret. i metodol. podstawy nowoczesnej bobliologii tworzono od końca XIX w. (N.M. Lisowski, M.N. Kufajew, L.J. Živný, A. Harnack, P. Butler, M. Rulikowski, K. Piekarski, S. Vrtel-Wierczyński, J. Muszkowski, S. Sierotwiński); po II wojnie świat. bibliologia poszerzyła problematykę badawczą (m.in. o techn. i społ. aspekty książki), aparat pojęciowy i metody o stosowane w innych dyscyplinach nauki (m.in. psychologii, socjologii, ekonomii, semiotyce, informatyce); w teorii bibliologii dominują ujęcia strukturalne i funkcjonalne (I.E. Barenbaum, H. Grundmann, R. Escarpit, R. Estivals, K. Głombiowski, K. Migoń); gł. pol. ośrodkami badań bibliolog. są: Biblioteka Nar., inne biblioteki nauk., uniwersyteckie placówki bibliotekoznawcze, m.in. w Krakowie, Łodzi, Warszawie, Wrocławiu; są publikowane czasopisma i wydawnictwa ciągłe, m.in. „Studia o książce” (od 1970) oraz rocznik „Polska Bibliografia Bibliologiczna”.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia