parowania
Encyklopedia PWN
Clapeyrona–Clausiusa równanie
równanie opisujące związek między ciśnieniem p i temperaturą bezwzględną T przemiany fazowej pierwszego rodzaju (np. parowania, topnienia, sublimacji): dp/dT = q/TΔv, gdzie q — ciepło przemiany fazowej, Δv — zmiana objętości właściwej układu podczas przemiany;
[r. klaperona klauzjusa],
destylacja
proces fizykochemiczny polegający na przeprowadzeniu (przez ogrzanie) substancji ciekłych w stan pary, skropleniu (kondensacji) par przez oziębienie i następnie zebraniu skroplonych par — skroplin (czyli destylatu) w specjalnym naczyniu. Jest to metoda rozdziału mieszanin, której podstawą jest różnica w składzie pary i cieczy opisana równowagą termodynamiczną układu.
[łac. destillatio ‘ściekanie kroplami’],
lizymetr
przyrząd do pomiaru wielkości parowania z powierzchni gleby, tj. ilości wody, która wyparowała z niej w określonym czasie (również w wyniku transpiracji przez rośliny);
[gr.],
wykres fazowy, wykres równowagi fazowej,
graficzna reprezentacja krzywych opisujących równowagę termodynamiczną współistniejących ze sobą różnych faz układu;
zakład wytwórczy produkujący spirytus surowy (nie oczyszczony alkohol etylowy) przez fermentację surowców skrobiowych (np. ziemniaki, zboże), cukrowych (np.: buraki cukrowe, melasa, owoce, trzcina cukrowa) lub celulozowych (np. posiarczynowe ługi odpadowe z przemysłu papierniczego, hydrolizaty celulozowe);
urządzenie roln. stosowane gł. do parowania ziemniaków z przeznaczeniem do bezpośredniego skarmiania lub zakiszania.
