notacji polskiej
Encyklopedia PWN
odwrotna notacja polska (ONP),
inform. jeden z wariantów wprowadzonej przez J. Łukasiewicza notacji polskiej, czyli beznawiasowego zapisu wyrażeń arytmetycznych i logicznych;
logika
teoria czynności poznawczych, przede wszystkim naukotwórczych,
[gr. logikós ‘zgodny z rozumowaniem’],
logik polski, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli lwowsko-warszawskiej szkoły filozoficznej.
muzyka
muz. sztuka, której tworzywem są percypowane przez ludzi dźwięki, wytwarzane przez nich głosem i/lub za pomocą instrumentów muzycznych;
[łac. < gr.],
cerkiewny śpiew, muzyka cerkiewna,
muzyka Kościoła prawosławnego, z reguły wyłącznie wokalna, a cappella, wykluczająca użycie instrumentów muzycznych (z wyjątkiem samodzielnego użycia dzwonów cerkiewnych).
