modulowany

Encyklopedia PWN

[łac.],

telekom. proces fiz. polegający na oddziaływaniu pewnego przebiegu wielkości fiz., zw. sygnałem modulującym, na inny przebieg (modulowany), zw. też falą nośną, w wyniku czego uzyskuje się przebieg zw. sygnałem zmodulowanym.

modulator

[łac.],

telekom. układ elektroniczny realizujący proces modulacji;

VOR, ang. Very High Frequency Omnidirectional Radio Range,

lotn. ultrakrótkofalowy (w pasmie częst. 108–118 MHz) system nawigacji bliskiego zasięgu;

telewizja

[gr. tḗle ‘daleko’, łac. visio ‘widzenie’],

dział telekomunikacji zajmujący się przetwarzaniem obrazów scen ruchomych (z natury lub uprzednio zarejestrowanych na taśmie magnet.) na sygnały elektr., tzw. sygnały wizyjne, ich przesyłaniem łączami telekomunik. oraz odtwarzaniem w miejscu odbioru;

bod, Bd,

telekom. jednostka szybkości modulowania sygnału telegraficznego (szybkości telegraficznej) lub szybkości przekazywania elementów sygnału cyfrowego o stałym czasie trwania;

induktofonia, rozgłaszanie indukcyjne,

radiotechn. system rozgłaszania bezprzewodowego, w którym do przesyłania dźwięku (mowy, muzyki) z jednego punktu nadawczego do wielu punktów odbiorczych wykorzystuje się sprzężenie indukcyjne między nadajnikiem radiofonicznym a odbiornikami;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>