modulator
 
Encyklopedia PWN
modulator
[łac.],
telekom. układ elektroniczny realizujący proces modulacji;
w zależności od rodzaju modulacji rozróżnia się m.: amplitudy, częst., fazy, impulsów i in.; budowa m. (konfiguracja układu, wykorzystywane elementy) zależy gł. od rodzaju modulacji, zakresu częst. sygnałów modulujących lub modulowanych oraz od ich mocy, a także od dopuszczalnych zniekształceń, zakłóceń itp.; m. ma zwykle 2 wejścia i jedno wyjście; do jednego z wejść doprowadza się przebieg nośny (modulowany), do drugiego — przebieg modulujący, a na wyjściu otrzymuje się przebieg zmodulowany, którego odpowiedni parametr (np. częst., amplituda) zmienia się wg wartości chwilowej przebiegu modulującego; m. stanowią zwykle podstawową część składową nadawczych systemów telekomunik. (m.in. nadajników radiowych i telew., urządzeń teletransmisyjnych telefonii nośnej, telegrafii i telemetrii).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia