mnożenie
Encyklopedia PWN
mat. jedno z podstawowych pojęć algebry liniowej; funkcję f z przestrzeni liniowej V w przestrzeń liniową W, f: V → W, gdzie V i W są przestrzeniami liniowymi nad tym samym ciałem K, nazywa się p.l., jeżeli zachodzi równość f(λx + μy) = λf(x) + μf(y) dla dowolnych λ, μ ∈ K i x, y ∈ V.
przemienność, komutatywność,
mat. własność działania ⊕ określonego na elementach a, b, ... pewnego zbioru, wyrażająca się tzw. prawem przemienności: a ⊕ b = b ⊕ a;
mat. jedno z najważniejszych pojęć analizy funkcjonalnej: przestrzeń liniowa, unormowana (odległość ρ(x, y) dwóch jej elementów x, y określa się jako normę ich różnicy: ρ(x, y) = ∥x − y∥) i zupełna (tzn. każdy ciąg (xn) elementów przestrzeni Banacha X, który spełnia warunek Cauchy’ego ma granicę: istnieje element x ∈ X, taki że ).
późna odmiana barokowego ogrodu, charakterystyczna dla 1. połowy XVIII w.
mat. własność pary działań: ∗ oraz ⊗, określonych i wykonalnych w zbiorze elementów a, b, c, ... , wyrażająca się w tzw. prawie rozdzielności jednego z tych działań, np. ∗, względem drugiego, ⊗: a ∗ (b ⊗ c) = (a ∗ b) ⊗ (a ∗ c) (r. lewostronna) lub (b ⊗ c) ∗ a = (b ∗ a) ⊗ (c ∗ a) (r. prawostronna);
rozrywkowa muzyka, muzyka popularna, muzyka lekka,
w dzisiejszym rozumieniu — muzyka obejmująca gatunki, które charakteryzują się łatwością w odbiorze (mają tym samym możność szybkiego rozpowszechniania się) i stanowią formę rozrywki dla szerokich kręgów społecznych, a pod względem komercyjnym — dobrze sprzedający się towar dzięki swemu masowemu odbiorowi.