mnożenie
Encyklopedia PWN
mitochondria
anat. organelle w cytoplazmie komórek eukariotycznych, których zasadniczą funkcją jest utlenianie prostych związków organicznych do dwutlenku węgla i wody, przy wykorzystaniu tlenu atmosferycznego.
[gr. mítos ‘nić’, chondríon ‘ziarnko’, ‘grudka’],
ekon. współczynnik określający rozmiary krańcowego wpływu, jaki wywiera zmiana jednej wielkości ekonomicznej na drugą, której ta pierwsza jest składnikiem.
mat. grupa abelowa, w której dodatkowo jest określone mnożenie elementów przez skalary z pewnego pierścienia (analogicznie jak w przestrzeni liniowej — przez skalary z ciała).
nabla
mat. symbol ∇ oznaczający operator różniczkowy pierwszego rzędu, zw. operatorem Hamiltona: ∇ = [gr., ‘harfa’],
, gdzie x, y, z — kartezjańskie współrzędne prostokątne, a 
, 
, 
— wektory jednostkowe osi współrzędnych;
Napier 
, ósmy lord Merchiston, J. Neper , ur. 1550, zamek Merchiston k. Edynburga, zm. 4 IV 1617, tamże,
matematyk szkocki;
[nẹıpiər]
John (Jhon) , ósmy lord Merchiston, J. Neper , ur. 1550, zamek Merchiston k. Edynburga, zm. 4 IV 1617, tamże,
Ockham , ur. ok. 1300, Ockham (hrab. Surrey, Anglia), zm. ok. 1350, Monachium,
średniowieczny filozof i teolog, pochodzenia angielskiego, franciszkanin.
[ọkəm]
Wilhelm, William of Ockham , ur. ok. 1300, Ockham (hrab. Surrey, Anglia), zm. ok. 1350, Monachium,
