prawem przemienności
Encyklopedia PWN
przemienność, komutatywność,
mat. własność działania ⊕ określonego na elementach a, b, ... pewnego zbioru, wyrażająca się tzw. prawem przemienności: a ⊕ b = b ⊕ a;
grupa
mat. zbiór G dowolnych elementów a, b, c, wraz z działaniem ∘, które każdej uporządkowanej parze elementów a, b zbioru G przyporządkowuje jakiś element c z tego zbioru i takie, że są spełnione następujące aksjomaty: 1) a ∘ (b ∘ c) = (a ∘ b) ∘ c (prawo łączności); 2) w zbiorze G istnieje element e, taki że a ∘ e = e ∘ a = a dla każdego elementu a ze zbioru G; element e nazywa się elementem neutralnym lub jedynką; 3) dla każdego elementu a ze zbioru G istnieje w tym zbiorze element f, taki że a ∘ f = f ∘ a = e (odwrotność elementu a).
[niem.],
mat. dwuwskaźnikowa tablica, której elementy pochodzą z ustalonego pierścienia R (można utworzyć macierz z liczb, funkcji itp.).
fiz. kryterium obowiązujące w układach utrzymywanych przez zewn. bodźce termodynamiczne w stanach dalekich od równowagi;
