mechanice
Encyklopedia PWN
fiz. wielkość charakteryzująca układ fizyczny (mechaniczny, elektryczny i in.) pod względem energetycznym;
w mechanice ciała stałego teoret. opis własności materiału podany w postaci równań wiążących bieżące pole sił wewn. (naprężenie) z polami deformacji (odkształcenie) i ich prędkości oraz ewentualnie z polami temperatur;
moment pędu, kręt,
wielkość charakteryzująca ruch ciała (np. punktu materialnego, bryły sztywnej); odgrywa dużą rolę przede wszystkim w dynamice ruchu obrotowego.
jedna z podstawowych wielkości w mechanice;
nanometrologia
dział metrologii zajmujący się pomiarami bardzo małych obiektów, wytwarzanych metodami mikro- i nanotechnologii, wykorzystywany gł. w mechanice precyzyjnej, optyce, technologii półprzewodników, technologii materiałów (chemii) oraz biologii molekularnej;
[gr.],
w mechanice płynów siła, z jaką płyn działa na ścianę naczynia, przewodu lub na powierzchnię zanurzonego w nim ciała stałego;