mechanice
Encyklopedia PWN
mat. dział matematyki obejmujący metody rozwiązywania niektórych typów równań różniczkowych, a także różniczkowo-całkowych, polegające na algebraizacji rozwiązywanego równania lub układu równań;
orbitali molekularnych metoda, metoda MO,
w mechanice kwantowej metoda, oprac. przez R.S. Mullikena, przybliżonego rozwiązywania równania Schrödingera dla elektronów w cząsteczkach, polegająca na przypisaniu każdemu elektronowi osobnej funkcji falowej zależnej od współrzędnych tego elektronu.
fiz. moment pędu ciała materialnego (układu ciał) uwarunkowany ruchem wokół jakiegoś punktu (środka masy, innego ciała) lub osi, np. o.m.p. elektronu w atomie, o.m.p. planety w ruchu wokół Słońca;
oscylator
fiz. układ fiz. (mech., elektr.) wykonujący drgania wokół położenia równowagi trwałej.
[łac.],
szwajcarski fizyk teoretyk, pochodzenia austriackiego.
