orbitalny moment pędu
 
Encyklopedia PWN
orbitalny moment pędu,
fiz. moment pędu ciała materialnego (układu ciał) uwarunkowany ruchem wokół jakiegoś punktu (środka masy, innego ciała) lub osi, np. o.m.p. elektronu w atomie, o.m.p. planety w ruchu wokół Słońca;
w mechanice kwantowej o.m.p. jest wielkością skwantowaną, tzn. może przybierać tylko ściśle określone wartości dane wzorem || = , gdzie = (h — stała Plancka), l — orbitalna liczba kwantowa, przybierająca wartości całkowite (0, 1, 2, ...); rzut momentu orbitalnego na wyróżniony kierunek z wynosi Mz = ml, gdzie ml — magnet. liczba kwantowa, która przy określonym l może przybierać 2l + 1 różnych wartości (− l, − l + 1, ... , −1, 0, l, ... , l − 1, l).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia