matematyczne

Encyklopedia PWN

pozytywizm
[fr. positivisme < łac. positivus ‘oparty’, ‘uzasadniony’],
filoz. w wąskim rozumieniu — system filozoficzny (filozofii pozytywnej) A. Comte’a wyłożony w Cours de philosophie positive (t. 1–6 1830–42), w szerszym — jeden z głównych nurtów w filozofii XIX i XX w., wywodzący się z refleksji filozoficznej nad poznaniem naukowym oraz nad strukturą metodologiczną i osiągnięciami teoretycznymi i praktycznych nauk szczegółowych (zwłaszcza ścisłych).
prawdopodobieństwa rachunek, teoria prawdopodobieństwa, probabilistyka,
dział matematyki poświęcony wykrywaniu i badaniu prawidłowości w modelach opisujących zjawiska losowe (przypadkowe).
mat. pojęcie pojawiające się w różnych działach matematyki, m.in. w analizie matematycznej i topologii; mówi się, że punkt xX jest punktem stałym przekształcenia f: XX, jeśli f(x) = x.
puryzm
[łac. purus ‘czysty’],
kierunek w malarstwie, rozwijający się 1916–25, zainicjowany przez A. Ozenfanta i Ch.E. Jeannereta (Le Corbusiera);
Quine
[kuın]
Willard van Orman Wymowa, ur. 25 I 1908, Akron (stan Ohio), zm. 25 XII 2000, Boston,
logik i filozof amerykański.
rachunek nazw, teoria nazw,
dział logiki formalnej, którego przedmiotem badań są formuły logiczne (logiczne schematy wnioskowania), zawierające tzw. zmienne nazwowe, oznaczane zwykle dużymi literami (A, B, C... P, S, M...), a także funktory zdaniotwórcze od argumentów nazwowych.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia