matematyczne
Encyklopedia PWN
rachunek nazw, teoria nazw,
dział logiki formalnej, którego przedmiotem badań są formuły logiczne (logiczne schematy wnioskowania), zawierające tzw. zmienne nazwowe, oznaczane zwykle dużymi literami (A, B, C... P, S, M...), a także funktory zdaniotwórcze od argumentów nazwowych.
uzasadniony ekonomicznie (racjonalnie) brak dążeń do zdobywania informacji, występujący wówczas, gdy koszty zdobycia informacji przewyższają korzyści z ich uzyskania.
„Reports on Mathematical Logic”
rocznik nauk., wyd. od 1973 jako kontynuacja czasopisma Uniw. Jagiellońskiego „Prace z Logiki” (1965–72);
[ripọ:rts on mäŧəmạ̈tıkl lọdżık],
Ricci-Curbastro
matematyk włoski;
[rịczczi kurbạstro]
Gregorio, ur. 12 I 1853, Lugo (prowincja Rawenna), zm. 6 VIII 1925, Bolonia,
Riemann
matematyk niemiecki;
[rị:man]
(George Friedrich) Bernhard , ur. 17 IX 1826, Breselenz k. Dannenberga, zm. 20 VII 1866, Selasca k. Verbanii (Włochy),