magnetyczny
Encyklopedia PWN
strumień naładowanych elektrycznie cząstek wypływających z korony słonecznej w przestrzeń międzyplanetarną;
rodzaj łącznika powodującego samoczynne odłączenie w określonym (dość krótkim) czasie urządzeń elektrycznych (odbiorników) od sieci zasilającej, w przypadku wystąpienia w obwodzie zwarcia doziemnego lub nadmiernego upływu prądu spowodowanego pogorszeniem się izolacji przewodów instalacji elektrycznej bądź urządzeń (odbiorników).
zwora, kotwica,
elektrotechn. rozłączna część magnetowodu, wykonana z materiału magnetycznie miękkiego (magnetyczne materiały) o dużej przenikalności magnetycznej i dużym namagnesowaniu nasycenia (namagnesowanie);
urządzenie do przyspieszania naładowanych mikrocząstek, czyli do nadawania im wielkich energii kinetycznych.
zjawiska polegające na zmianie właściwości magnet. ośrodków materialnych (ciał stałych i cieczy tzw. magnetycznych) pod wpływem naprężeń i deformacji towarzyszących rozchodzeniu się fal sprężystych w tych ośrodkach i odwrotnie, na pojawieniu się naprężeń i deformacji ciał podczas ich magnesowania (magnetostrykcja);
alsifer, sendust,
stop żelaza z krzemem (ok. 10%) i aluminium (ok. 5%);
