kowalencyjne
Encyklopedia PWN
oddziaływanie między atomami lub grupami atomów prowadzące do utworzenia bardziej złożonego układu, np. cząsteczki, kryształu (szkło kryształowe);
związki org. o cząsteczkach, w których występuje co najmniej jedno bezpośrednie wiązanie C–M, tj. wiązanie między atomami węgla (C) i metalu (M), z wyjątkiem węglików, cyjanków oraz karbonylków metali, zaliczanych do związków nieorganicznych.
chemia organiczna, chemia związków węgla,
dział chemii zajmujący się budową, właściwościami, reakcjami oraz syntezą i zastosowaniem związków organicznych;
faza stała (zwykle dwu- lub trójskładnikowa), składająca się albo wyłącznie z pierwiastków metalicznych, albo z pierwiastków metalicznych i niemetalicznych, mająca właściwości pośrednie między właściwościami roztworu stałego i typowego związku chem. o wiązaniach jonowych lub kowalencyjnych.
substancja jednorodna zbudowana z identycznych cząsteczek, w skład których wchodzą połączone w określony sposób atomy 2 lub więcej pierwiastków chemicznych, zwykle w ściśle określonych proporcjach, mająca odmienne właściwości od właściwości tworzących ją składników.
substancje hamujące aktywność enzymatyczną.
