kopolimerem
Encyklopedia PWN
politetrafluoroetylen, PTFE,
polimer fluorowy, otrzymywany przez polimeryzację tetrafluoroetylenu;
chemik;
propen, propylen, CH2=CH–CH3,
związek organiczny, węglowodór nienasycony, (alken),
syntetyczne materiały polimerowe, których gł. składnikiem są polisiloksany, tj. związki wielkocząsteczkowe o szkielecie siloksanowym zbudowanym, podobnie jak w krzemianach nieorg. (krzemiany), na przemian z atomów tlenu i krzemu –O–Si–O–Si–O–;
najprostszy związek aromatyczny z alkenowym łańcuchem bocznym, C6H5–CH=CH2;
tetrafluoroeten, tetrafluoroetylen, perfluoroetylen, F2C=CF2,
związek org.;