kopolimerem

Encyklopedia PWN

[gr. polymerēs ‘wieloczęściowy’],

związki złożone z makrocząsteczek organicznych lub (rzadziej) nieorganicznych;

[gr. polymerḗs ‘wieloczęściowy’],

proces przemiany monomerów jednego rodzaju lub mieszaniny monomerów w makrocząsteczkę.

polimer o budowie

;

winylidenu chlorek, 1,1-dichloroeten, 1,1-dichloroetylen, H₂C=CCl₂,

związek organiczny z grupy fluorowcopochodnych;

akrylowy kwas, kwas propenowy, kwas etenokarboksylowy, kwas winylokarboksylowy, CH₂=CH–COOH,

związek organiczny; bezbarwna ciecz o ostrym zapachu; temperatura topnienia 13°C, temperatura wrzenia 141,6°C;

polska nazwa handlowa włókien poliakrylonitrylowych (kopolimer akrylonitrylu — ok. 90% oraz akrylanu metylu i kwasu itakonowego — ok. 10%);

Tabele, zestawienia