styren
najprostszy związek aromatyczny z alkenowym łańcuchem bocznym, C6H5–CH=CH2;
[łac. < gr.],
winylobenzen, fenyloetylen,
styren
Encyklopedia PWN
bezb. ciecz o słodkawym zapachu; temperatura wrzenia 145°C; występuje w smole węglowej; otrzymywany m.in. przez katalityczne odwodornienie etylobenzenu; ulega polimeryzacji; stosowany gł. do otrzymywania polistyrenu, kauczuków butadienowo-styrenowych i kopolimerów z diwinylobenzenem (synteza jonitów) oraz nienasyconych żywic poliestrowych, a także w syntezie organicznej.
