językoznawstwie
Encyklopedia PWN
komutacja
językozn. zastąpienie jakiegoś odcinka w wyrażeniu językowym innym odcinkiem należącym do tej samej klasy;
[łac. commutatio ‘przemiana’],
jeden z kierunków strukturalistycznych (strukturalizm) we współcz. językoznawstwie, wypracowany przez językoznawców duńskich skupionych wokół Kopenhaskiego Koła Lingwistycznego,
termin wieloznaczny dotyczący porozumiewania się językiem zgodnie z obowiązującą w danym społeczeństwie i zwyczajowo utrwaloną normą językową, czyli zespołem jednostek językowych oraz reguł określających sposób ich realizacji w tekstach mówionych i pisanych.
brat Włodzimierza, językoznawca.
językoznawca;
szkoła językoznawcza powstała w 2. poł. lat 70. XIX w. w Lipsku.