normą językową
Encyklopedia PWN
zbiór wszystkich aprobowanych przez użytkowników jednostek językowych oraz reguł ich połączeń; n.j. opiera się na zwyczaju i poczuciu językowym; termin używany także w znaczeniu: poprawność językowa.
nieświadome odstępstwo od normy językowej.
termin wieloznaczny dotyczący porozumiewania się językiem zgodnie z obowiązującą w danym społeczeństwie i zwyczajowo utrwaloną normą językową, czyli zespołem jednostek językowych oraz reguł określających sposób ich realizacji w tekstach mówionych i pisanych.
językoznawstwo, lingwistyka,
nauka o językach indywidualnych i o języku w ogóle, tzn. o charakterystycznej dla człowieka zdolności mówienia, która odróżnia go od zwierząt.
historyczne i współczesne języki subkontynentu indyjskiego (obszar współczesnych: Indii, Pakistanu, Bangladeszu, Nepalu, Sri Lanki, Malediwów i północno-wschodniego Afganistanu).
